اینجا
نه فاصله دورم می‌کند از درد،
نه فرصتِ عمری که بیدادِ آدمی.!
فهمیدی منظورم چیست!؟
در تبعیدِ آدمی به اندوهِ آدمی
سال‌هاست
که مرا به سرزمینِ ری فرستاده‌اند
نزدیکِ کوهِ سیاه.
اینجا
من
فقط
حق دارم باران را بشنوم
و گاهی با دیوار سخن بگویم.
من
امشب
اینجا
فرار کرده‌ام به دامنه‌های دماوند.
سیدعلی صالحی
درباره این سایت